مدتی است شده ای اسمت که می آید قلبم ، دلم ، حتی واژه واژه هایم می لرزد انگار هنوز باورم نشده تو تمام من هستی و من هم تو هستم انگار نمی خواهم باور کنم همدم لحظاتم شده ای ، روزم را با تو شروع می کنم و شبم را هم با فکر تو به پایان می برم انگار نمی خواهم بفهمم که روزهایم با تو سپری می شود ، با تو می خندم، با توگریه می کنم با تو زندگیـــــــ می کنم انگار... بگذریم ... راستی اسم جدیدت را شنیده ام اسمت را هم که عوض کنی برایم ناخوشایندی این را هم بگویم الفبای زندگیم شده است 27 حرف حروف نامت را از الفبای زندگیم پاک کرده ام ... پی نوشت : همیشگی نوشت : ا
روز مـــ َن
شب مـــ َن
همه مـــ َن
آن لحظه که اسمت را در میان جمع می شنوم ، کر می شوم از شنیدن نامت
آخر خودت می دانی که نامت برابر است با بغضی که گاه با فرو بردن خفه ام می کند
و گاه توانم تمام می شود و با اشک جاری می شوی
در این نوشته منظور از تو هیچ شخصی نیست ... جنس انسان نیست ...
اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا
| Design By : Pars Skin |
ملاصدرا می گوید: خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدر آرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود یتیمان را پدر می شود و مادر محتاجان برادری را برادر می شود عقیمان را طفل می شود ناامیدان را امید می شود گمگشتگان را راه می شود در تاریکی ماندگان را نور می شود رزمندگان را شمشیر می شود پیران را عصا می شود محتاجان به عشق را عشق می شود خداوند همه چیز می شود همه کس را... به شرط اعتقاد به شرط پاکی دل به شرط طهارت روح به شرط پرهیز از معامله با ابلیس بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاک و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار و بپرهیزید از ناجوانمردی ها، ناراستی ها، نامردمی ها... چنین کنید تا ببینید چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان می کند و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند /مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمیشود؟؟؟ که به شیطان پناه میبرید؟ که در عشق یافت نمی شود که به نفرت پناه می برید؟ که در سلامت یافت نمیشود که به خلاف پناه می برید؟ و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید؟ که انسانیت را پاس نمی دارید؟!
